Koza burska jest przedstawicielem ras, które należą do typu użytkowego mięsnego wysokowydajnego. Dowiedz się więcej o tej rasie kóz.

Te kozy mięsne w zdecydowanej większości mają korzenie pochodzenia afrykańskiego. Do Polski zaczęto je sprowadzać z Namibii oraz rejonów południowej Afryki. Co ważne, od 2006 roku, w miarę przybywania hodowli kóz burskich, zaczęto prowadzić księgi hodowlane dla tej rasy. Dzięki nim rozpoczęcie hodowli jest o wiele łatwiejsze, a sami hodowcy mają pewność, że wybrane osobniki posiadają w pełni legalny certyfikat potwierdzający rasowość tychże kóz.

Masywność, wielkość i ciężkość, czyli prawdziwa koza mięsna

Koza burska bezprecedensowo zaliczana jest do jednych z najmasywniejszych, najcięższych oraz największych ras kóz.

Jest tak, bowiem kozy osiągają wagę około 70 kg, a kozły 110 kg, kastraty mogą osiągnąć nawet 160 kg masy ciała. Mają zbitą budowę ciała i masywny tułów. Mięśnie udźca oraz zadu są bardzo dobrze zarysowane i wyeksponowane. Grzbiet jest zupełnie prosty i bardzo szeroki. Klatka piersiowa cechuje się dużą pojemnością i głębokością. Nogi w porównaniu do ras mlecznych są krótsze i grubsze oraz szeroko rozstawione. Warto również wspomnieć o profilu twarzowym, który na całek długości kości nosowej jest silnie zaokrąglony. Wymię kóz najczęściej jest koloru białego i posiada duże owłosienie.

Kozy burskie odznacza również ich charakterystyczne ubarwienie. W kolorze rudym jest głowa, szyja oraz pierś. Z kolei pozostała część ciała ma kolor biały. Ponadto często jest tak, że pomiędzy oczami tych kóz istnieje wyraźna biała plama. Jest niczym maska, która dzieli głowę kozy na dwie części. Hodowla kóz wraca do łask.

Koza burska uwielbia towarzystwo innych zwierząt

Koza burska w opinii ekspertów jest zwierzęciem, które nie wymaga poświęcenia mnóstwa czasu na jej hodowlę. To wszystko dlatego, że pochodzi ona z Afryki, dzięki czemu doskonale znosi amplitudy temperatur, różną (często słabą) jakość pożywienia, jak i treściwości samych pasz. Kozy te bardzo dobrze wykorzystują pastwiska ubogie, mało różnorodne z dużą ilością krzewów. 

Co więcej, kozy tej rasy mogą przebywać przez cały rok na zewnątrz. Temperatury im nie straszne. Jednakże hodowca winien im zapewnić schronienie np. w postaci altany czy szopy. Koza burska nie wymaga żywienia paszami treściwymi, jeśli jest przeznaczona na chów ekstensywny. W tym przypadku zwierzęta zadowoli pasza objętościowa.

Ponadto kozy burskie mogą być utrzymywane wespół z innymi gatunkami zwierząt typu gospodarskiego. Lubią one towarzystwo owiec, krów, a także ludzi. To wszystko dzięki spokojnemu temperamentowi.

Zobacz też: Koza saaneńska to rasa o wyjątkowej wydajności mlecznej

źródła: rynekrolny.pl/ fot. wikipedia.org