Choroba pęcherzykowa świń (SVD – Swine vesicular disease) jest schorzeniem niezwykle zakaźnym występującym w warunkach naturalnych wyłącznie wśród osobników trzody chlewnej, niekiedy również u dzików.

Choroba pęcherzykowa świń – przebieg

Choroba pęcherzykowa świń może dzielić się na różne rodzaje przebiegu – najczęściej na ostry lub łagodny, jednak zdarza się, że przebiega bezobjawowo (przebieg subkliniczny). Przebieg choroby warunkowany jest przez wiele czynników m. in. szczep i dawka wirusa, drogę zakażenia, warunki, w których trzoda bytuje oraz wieku osobnika. Czas trwania choroby zazwyczaj jest krótki. Okres, w którym choroba się wylęga trwa najczęściej od 2 do 7 dni, rzadziej do 14 dni i przede wszystkim zależy od sposobu zarażenia się jednostką chorobową.

Czytaj także: Dobrostan zwierząt – czym jest i jak go weryfikować?

Choroba pęcherzykowa świń – objawy

SVD charakteryzuje się głównie zmianami pęcherzowymi, które najczęściej umiejscowione są na skórze śródręcza i śródstopia, na piętkach, koronkach racic, tarczy ryjowej i błonach śluzowych jamy gębowej. U macior najbardziej rozpoznawalnym symptomem jest występowanie pęcherzy w okolicy gruczołu mlekowego i warg sromowych, natomiast u knurów – w obrębie skóry napletka. Schorzenie znacznie zwiększa prawdopodobieństwo poronienia u loch. Choroba pęcherzykowa świń, może również negatywnie wpływać na układ nerwowy i powodować wzmożoną agresję u zwierząt. Takie objawy najczęściej występują u starszych osobników w stadzie tuż po pojawieniu się pierwszych pęcherzy. U zwierząt dotkniętych tym schorzeniem obserwuje się również pienisty wyciek z pyska, tarcie ryjem, drgawki czy ruchy maneżowe (poruszanie się świni po obwodzie koła, prowadzące do stopniowego zmniejszania się średnicy i w efekcie kręcenia się wokół własnej osi aż do upadku). Niekiedy zdarza się, że świnie atakują i podgryzają kraty. Temperatura zarażanego osobnika znacznie wzrasta. Może podnieść się aż do około 39,8-42°C.

Choroba pęcherzykowa świń, a pryszczyca

Ze względu na to, że choroba pęcherzykowa świń charakteryzuje się podobnymi objawami klinicznymi do pryszczycy (FMD z ang. foot and mouth disease) należy oba schorzenia różnicować. W praktyce więc SVD do czasu wykonania badań potwierdzających schorzenie, leczy się farmakologią przeznaczoną do leczenia FMD. Pryszczyca jest również chorobą wywierającą niekorzystny wpływ na zdrowie osobników w stadzie – powoduje przede wszystkim zwiększoną ilość upadków zwierząt, co bezpośrednio przekłada się na straty ekonomiczne hodowców.

Choroba pęcherzykowa świń – drogi zarażenia

Świnie są jedynym naturalnym rezerwuarem wirusa wywołującego chorobę pęcherzykową trzody chlewnej. Dlatego też najbardziej powszechną drogą zarażenia zdrowych osobników są zwierzęta już zakażone. Niekiedy zdarza się, że knury mogą zarazić się poprzez kontakt z odchodami zarażonych zwierząt. Szerzenie się wirusa za pomocą powietrza jest raczej bardzo rzadkie. Najbardziej poważną drogą zarażenia jest bytowanie ze zwierzętami z subklinicznym przebiegiem SVD, który niestety nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Dlatego też tak ważna jest świadomość hodowcy na temat pochodzenia nowych osobników oraz zwrócenie uwagi na wszelkie dokumenty poświadczające stan zdrowotny zwierząt. Wirus choroby pęcherzykowej świń ma zdolność do przedostania się wraz z krwioobiegiem do całego organizmu zwierzęcia, zwłaszcza w przypadku, gdy dobrostan zwierząt nie jest prawidłowo zachowany i stado ma obniżoną odporność na patogeny. Należy jednak wspomnieć, że ludzie nie są w żaden sposób narażeni na zakażenie się wirusem SVD.

Choroba pęcherzykowa świń – monitoring i zwalczanie

Podstawowym warunkiem zwalczania wirusa jest szybkie zdiagnozowanie SVD. Jako, że choroba pęcherzykowa świń jest schorzeniem bardzo inwazyjnym i zaraźliwym, zwalczana jest z urzędu i podlega obowiązkowemu zgłaszaniu istnienia jednostki chorobowej w stadzie lekarzowi weterynarii, którego zdaniem jest wykluczenie lub potwierdzenie SVD. W tej chwili w Polsce nie ma żadnego potwierdzonego przypadku zarażenia wirusem. Choroba pęcherzykowa świń jest schorzeniem, którego leczenia się nie praktykuje. Jeśli więc osobnik został zarażony wirusem, jedynym rozwiązaniem jest ubój zwierzęcia oraz zutylizowanie ciała.

wetgiw.gov.pl, medycynawet.edu.pl, fot.Pixabay