Pierwszy spacer z psem może być zarówno wyczekiwany z niecierpliwością jak i powodować wiele wątpliwości. Już od przyjazdu szczenięcia do naszego domu warto stopniowo przygotowywać go do czekających go w przyszłości zabiegów pielęgnacyjnych, badania weterynaryjnego czy właśnie spacerów. Warto rozważyć czy nasz psiak będzie wychodził w szelkach czy w obroży i dać mu szansę na przyzwyczajenie się do nich przed pierwszym wyjściem z domu. Dobrze jest też zawczasu małymi krokami uczyć psa chodzenia na smyczy.

Zgodnie z zaleceniami WSAVA czyli Światowego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt zaleca się by regularne spacery z psem rozpoczęły się po nabyciu przez szczenię odporności wraz z drugą serią szczepień. Nie oznacza to jednak że przez cały okres między przywiezieniem psiaka do domu a drugim szczepieniem ma on przebywać wyłącznie w domu. Niezwykle ważne jest by w tym krytycznym dla psiego rozwoju czasie pokazywać szczenięciu świat z którym codziennie będzie się spotykać. Jest to szczególnie istotne w przypadku szczeniąt które będą mieszkały w ruchliwym i zmieniającym się środowisku.

Już po pierwszych szczepieniach a jeszcze przed ich kolejną serią warto zabrać psiaka na zewnątrz, choćby na rękach, po to by pokazać mu otoczenie. Jeśli mamy możliwość skorzystania z terenu na który nie wchodzą inne psy, przez co ryzyko złapania choroby wirusowej jest znacznie niższe, warto pozwolić tam szczenięciu na chwilę zabawy i eksplorację środowiska. Dobrze jest też nawet z daleka zaznajomić psiaka z dużymi poruszającymi się obiektami i głośnymi pojazdami.

Spoglądając na świat oczami młodziutkiego psa zobaczylibyśmy że nawet tak zwyczajne dla nas sytuacje jak spotkanie kogoś o lasce, z parasolem, rowerzysty czy rolkarza dla psiaka mogą być całkowitym zaskoczeniem. Warto zatem w pełni wykorzystać czas w którym u szczeniąt to ciekawość przeważa nad reakcją unikania. Wtedy nowe dla psa rzeczy będą akceptowane ze spokojem i ciekawością a nie lękiem, a to pozwoli zminimalizować ryzyko kłopotów z zachowaniem naszego pupila gdy dorośnie. Niestety czas kiedy reakcje unikowe stają się głównym sposobem działania zbiega się właśnie z czasem nabywania pełnej odporności po szczepieniach.
Rozwiązaniem jest zatem zachowanie maksimum ostrożności i zabieranie szczenięcia w miejsca w których ryzyko zakażenia jest znikome.

Jak przyzwyczaić szczenię do szelek, obroży i smyczy?

Zaczynamy naukę od prostych ćwiczeń w domu. Najpierw zaznajamiamy psiaka z samymi przedmiotami pokazując mu je, dając mu je obwąchać. Następnie wspierając się smakołykami stopniowo zachęcamy szczenię by samo weszło w szelki czy obrożę. Pracujemy etapami, nie starając się za wszelką cenę od razu ich założyć. Nauczenie psa spokojnego zakładania szelek czy obroży jest pierwszym krokiem do przyjemnych wspólnych spacerów.

Do tego żeby psiak dobrze się czuł gdy będzie zapięty na smyczy trzeba nauczyć go że jego swoboda przemieszczania się będzie ograniczona. Jeśli tego nie zrobimy, szczenię może wpaść w panikę lub frustrację i będzie chciało za wszelką cenę się uwolnić. Znacznie lepiej jest stopniowo nagradzać psa za zachowanie spokoju gdy chwilowo ograniczamy mu możliwość ruchów.

Następnym kokiem jest nauczenie psiaka podążania za nami bez używania smyczy – służy ona wyłącznie do asekuracji. Wołamy psiaka i nagradzamy go gdy drepcze za nami i stara się utrzymać niedużą odległość. Zmieniamy miejsca w których ćwiczymy by szczenię nauczyło się że niezależnie od miejsca cały proces wygląda tak samo.

Wybór odpowiednich akcesoriów:
Na początku wybierzmy lekką smycz przepinaną zamiast smyczy flexi. Pozwoli ona psu nauczyć się oceniania w jakiej odległości od właściciela się znajduje, co w przypadku smyczy flexi, która sama się rozciąga i zwija, będąc stale napiętą, jest niemal niemożliwe dla młodego psa.

Szelki muszą być dopasowane do budowy naszego psa. Nie mogą ograniczać jego ruchów, nie powinny uciskać na przeponę, mostek ani szyję. Nie powinny zwisać ani wrzynać się w ciało psa. Należy pamiętać że szelki mają zapewnić psu bezpieczeństwo, muszą zatem być tak wybrane by szczenię nie było w stanie samo się z nich oswobodzić.

Jeśli nasz szczeniak nie ma skłonności do ciągnięcia możemy zdecydować się na obrożę. Powinna być miękka i szeroka tak by nie wpijała się w szyję psa. Jeśli pies ciągnie należy poznać przyczynę takiego zachowania. Trzeba pamiętać że stałe ciągnięcie na smyczy, zwłaszcza jeśli pies ciągnie na obroży, będzie miało swoje konsekwencje zdrowotne. Obroża uciskająca psią szyję będzie też blokować prawidłowy przepływ krwi, a to między innymi może skutkować jaskrą.

Jakie miejsca wybierać na pierwsze spacery?

Warto pamiętać że najważniejszy jest czas spaceru, a nie jego odległość. Oczywiście należy zapewnić naszemu psu odpowiednią ilość ruchu ale w przypadku szczeniąt nawet niedalekie spacery będą przysparzać im mnóstwo wrażeń. Na początku jednak wybierajmy miejsca w miarę spokojne.

Istotą spaceru jest możliwość eksploracji środowiska, ruch, węszenie i ewentualnie kontakty społeczne. Jeśli chodzi o te ostatnie musimy pamiętać że dopóki nasze szczenię nie nabędzie pełnej odporności powinno się ich unikać. Natomiast później warto zwrócić uwagę na odpowiednie dobieranie psów z którymi będziemy zapoznawać naszego psiaka. Chcąc by uczył się prawidłowego zachowania w towarzystwie wybierajmy takie psy które zachowują się spokojnie, są przyjaźnie nastawione, nie skupiają całej swojej uwagi na szczenięciu i umieją bardzo spokojnie postawić granice gdy szczeniak za bardzo się rozkręci.

Pamiętajmy że na nas spoczywa odpowiedzialność za wychowanie naszego psa. Czasami warto zapisać się z pupilem na szkolenie albo poprosić trenera o spotkanie indywidualne. Jeśli mamy jakiekolwiek obawy czy wątpliwości nie wahajmy się skorzystać z porady behawiorysty czy zoopsychologa. Prawidłowe wychowanie od podstaw zapewni nam bezstresowy, a naszym szczeniętom bezpieczny, start w przyszłość.

Agnieszka Siedlecka