Wzięcie każdej, żywej istoty pod swój dach to ogromna odpowiedzialność dla osoby, podejmującej taką decyzję. Niezależnie od tego, czy zwierzę jest adoptowane, znalezione, bądź kupione od hodowcy, podstawowe obowiązki, jako właściciela oraz opiekuna czworonoga, nie ulegają zmianie.

Adopcja psa to jedna z lepszych decyzji, jakie możemy podjąć

Jeżeli chcemy uratować bezdomne zwierzę, dla którego los nie okazał się być łaskawym. Oczywiście, dzieje się tak wtedy, kiedy mamy odpowiednią ilość czasu, cierpliwości oraz warunki do zajmowania się czworonogiem, zapewnienia mu dobrostanu (dotyczy również zwierząt z hodowli!). Nasze postanowienie o adopcji danego psa musi być przemyślane, aby jego życie faktycznie zmieniło się na lepsze, a nasze nie zmieniło w pasmo udręk, zakończone ponownym pozbyciem się czworonoga.

Istnieje mnóstwo organizacji, które zajmują się pomocą bezdomnym zwierzętom. Należy zadać sobie pytanie, o jakim psie myślimy – młody, dojrzały starszy? W typie rasy (najłatwiej szukać w fundacjach im poświęconym), mały, średni, duży? Z krótką, długą sierścią? Czy mamy już jakieś doświadczenie z psami, czy będzie on naszym pierwszym? Jak wygląda nasz codzienny plan dnia i jak włączyć w niego czworonoga? Szukając idealnego towarzysza, warto poświęcić czas na przejrzenie wielu ogłoszeń i miejsc, odwiedzić schronisko i/lub dom tymczasowy, w którym przebywa nasz potencjalny kandydat. Jednym z podstawowych błędów jest wybieranie psa tylko pod kątem wizualnym, ponieważ podoba nam się jego umaszczenie, spojrzenie, klapnięte ucho itp. itd.. Najważniejszym wskaźnikiem powinna być osobowość zwierzęcia, czyli wypadkowa tego, kim ono jest – jego doświadczeń, temperamentu, ponadpodstawowych potrzeb psychofizycznych. „Nie oceniaj książki po okładce” – to przysłowie powinno towarzyszyć nam w podejmowaniu decyzji.

Najlepszym źródłem informacji na temat konkretnego czworonoga są jego stali opiekunowie, którzy mają z nim najwięcej różnorodnych kontaktów podczas pobytu w danym miejscu. Trzeba natomiast pamiętać, że bycie wolontariuszem oraz osobą wykwalifikowaną w zakresie oceny zachowania psa, nie jest regułą, a niestety częściej wyjątkiem. Z dużą rezerwą należy podchodzić do opisów czworonogów typu „dominujący/twardy, potrzebuje twardej ręki, pokazania miejsca w stadzie/hierarchii”, ponieważ są to bardzo krzywdzące i błędne założenia, pokazujące brak elementarnej, współczesnej wiedzy, osoby wypowiadającej się w taki sposób, na temat etologii oraz psychologii gatunku (pomijając fakt, że „dominujący” nie jest cechą charakteru!!). Utarte schematy, pomimo obalenia przez samego ich autora, są nadal powielane, prowadząc niekiedy do jeszcze większych problemów z psem.

Po wybraniu naszego potencjalnego kandydata, należy odbyć co najmniej jeden spacer zapoznawczy (niektóre organizacje wymagają ich więcej), zanim podejmiemy ostateczną decyzję o adopcji. Pozwoli nam to zmierzyć nasze oczekiwania z rzeczywistością. Pies może zupełnie inaczej zachowywać się na spacerze, niż w boksie, ponadto warunki schroniskowe nie są miarodajnym miejscem do oceny zwierzęcia. Stres, związany z pobytem, w mniejszym lub większym stopniu, rzutuje na rozwój oraz nasilenie zachowań, jakie prezentuje czworonóg. Ważne jest, aby klarownie przedstawić swoje oczekiwania, obawy oraz pytania tymczasowemu opiekunowi psa, który również szczerze na nie odpowie, bez zatajania pewnych problemów, związanych z pupilem. Nie każdy, bowiem pies, nadaje się dla każdego człowieka, tak samo, jak nie każdy człowiek będzie odpowiednim opiekunem danego psa – oczekiwania w poziomie aktywności, docelowych rozmiarów (szczeniaki), pewnego zachowania lub jego braku, to najczęstsze punkty sporne. Należy przygotować się na wszystkie możliwe opcje – zawsze lepiej miło się rozczarować, niż zawieść.
Jeżeli w naszym domu, mieszka już inny pies, decyzję o adopcji kolejnego, należy bezwzględnie podejmować pod kątem rezydenta – czy lubi on przebywać w towarzystwie pobratymców, jeżeli tak, to jaki towarzysz byłby dla niego najlepszy? Nasza relacja z pierwszym psem również może ulec zmianie po adopcji kolejnego.

Adopcja, to bardzo złożone zagadnienie, a powyższy artykuł nie wyczerpuje tematu. Każdego psa i każdą nową rodzinę adopcyjną, należy traktować indywidualnie, aby ich dopasowanie do siebie, jak najbardziej spełniało potrzeby obu stron jednocześnie. Każda organizacja może mieć swoje zasady, związane z adopcją, dlatego też należy zapoznać się z nimi wcześniej, aby uniknąć czysto formalnych nieporozumień. W niektórych miejscach, możemy spotkać się z wizytami przedadopcyjnymi w celu sprawdzenia realnych warunków, w jakich będzie przebywał pies i/lub poadopcyjnymi, aby potwierdzić spełnianie wymogów. W mediach można niekiedy zobaczyć newsy, które mają na celu zwiększenie oglądalności, najczęściej dotyczące pogryzień przez psy adoptowane.

Błędem jest zakładanie, iż zwierzę, które ratujemy z dobrego serca, już i tylko z tego powodu nie powinno i nie będzie wykazywać zachowań agresywnych w stosunku do nowego opiekuna i/lub członków jego rodziny, innych ludzi, zwierząt. Branie czworonoga z przeszłością której nie znamy, może (ale nie musi – podobne „ryzyko” wiąże się również z braniem psa od hodowcy) prowadzić do nieprzewidywalnych oraz niezrozumiałych nam zachowań, które wynikają z bagażu doświadczeń, jakie adoptujemy razem z psem. Dobrą wiadomością jest to, że psy uczą się całe życie, a pewne problemy można mądrze rozwiązać. Czasem możliwe są nieodpłatne wizyty specjalisty, aby popracować nad nimi w nowym domu.

Agata Seruga