O tym co ważne dla polskiej wsi.

Czyste powietrze czysty zysk Czyste powietrze czysty zysk
Talk icon

Informacje

17-01-2021

Autor: Monika Faber

Zapotrzebowanie na wodę młodych norek przed odsadzeniem

Zapotrzebowanie na wodę

Jednym z newralgicznych punktów rozwoju i odchowu młodych norek jest moment ich przejścia z żywienia mlekiem samicy na pobieranie przez nie pokarmu stałego. Jest sprawą naturalną, że dopóki młode norczęta odżywiają się wyłącznie pokarmem samicy, nie potrzebują dostępu do wody. Zapotrzebowanie na wodę młodych norek pojawia się jednak na kolejnym etapie ich życia.

Zapotrzebowanie na wodę – badania

Jak wynika z przeprowadzonych badań (Moller, 1991; Ahlstrom, 2010; Brink i in., 2004), norczęta przechodzą na pokarm stały w wieku około 4 tygodni (30 dni). Od tego momentu zaczynają intensywnie przybierać na wadze: o ile w wieku 30 dni ważą około 300 g, to już trzy tygodnie później ich masa osiąga 600 g (Claussen i in., 1992).

Od chwili, kiedy zaczynają spożywać stały pokarm, rośnie u nich zapotrzebowanie na wodę. Przeprowadzone badania (Brink i in., 2004) wykazują, że norczęta w wieku 30-40 dni najchętniej przebywają w gnieździe. Wynika to z faktu, że jeszcze niezbyt sprawnie się poruszają na siatkowej podłodze na wybiegu i niechętnie opuszczają gniazdo.zwierzeta futerkowe 140

Dostęp do wody pitnej, obecnej w poidełkach umieszczonych po drugiej stronie wybiegu, jest więc dla nich mocno utrudniony. Tym samym pojawia się problem uzupełnienia mogącego się pojawić niedoboru wody. Pojawia się równie pytanie, czy taka sytuacje nie odbija się negatywnie na wynikach odchowu?

Innymi słowy – czy zaspokajając zapotrzebowanie na wodę młodych norcząt bliżej gniazda lub wręcz w gnieździe, możemy liczyć na poprawę wyników odchowu?
Badania dotyczące zależności między wynikami odchowu a dostępem do wody pitnej młodych norek przed odsadzeniem przeprowadzili De Rond i van Willigen (2012). Autorzy porównywali wyniki odchowu trzech grup zwierząt (dwie grupy doświadczalne i jedna grupa kontrolna).

Czytaj także: Warzywa cebulowe – jak zapewnić im odpowiednie warunki klimatyczne

Zapotrzebowanie na wodę – wyniki badań

Pierwsza grupa doświadczalna miała zainstalowane dodatkowe poidełka smoczkowe w gniazdach, druga grupa doświadczalna miała dodatkowe poidełka blisko wyjścia z gniazd na wybieg (od strony wybiegu), zaś grupa kontrolna była utrzymywana w warunkach takich, jakie są zazwyczaj stosowane na fermach, tzn. poidełka były dostępne po przeciwnej stronie wybiegu w stosunku do wejścia do domków. Analizując uzyska ne wyniki, autorzy ocenili cztery wskaźniki związane w wynikami odchowu, na które mógł mieć wpływ dodatkowy dostęp do wody młodych norek.

1) Stwierdzili, że nie ma różnic statystycznie istotnych między przyrostami młodych norcząt z grup doświadczalnych i grupą kontrolną, mimo że przyrosty w grupach doświadczalnych w okresie od 28 do 54 dnia (średnio 495g) były wyższe niż w grupie kontrolnej (średnio 465g), a więc tendencje były zgodne z oczekiwanym korzystnym wpływem czynnika doświadczalnego.

2) Stwierdzili, że matki miotów, które miały dostęp do wody w gnieździe lub blisko gniazda (grupy doświadczalne), straciły mniej na wadze w tym okresie (średnio 110g) niż samice z grupy kontrolnej (średnio 160g). Także i te różnice okazały się być nieistotne statystycznie, co mogło wynikać z bardzo dużej zmienności w utracie masy ciała przez poszczególne samice: zarówno w grupach doświadczalnych jak i w kontrolnej były samice, które schudły znacznie więcej niż średnia, ale były i takie, które zupełnie nie zmieniły swojej masy. Przeprowadzone badania wykazały ponadto, że samice, u których utrata masy była największa (powyżej 200g), w kolejnym roku uzyskiwały statystycznie słabsze wyniki odchowu (większy udział martwo urodzonych szczeniąt).

3) Stwierdzili, że upadki młodych w grupach doświadczalnych w obserwowanym okresie były na niższym poziomie (0,6%) niż w grupie kontrolnej (1,7%). Różnice te nie były jednak istotne statystycznie, co mogło wynikać ze zbyt małej liczebności grup i zbyt dużej zmienności wyników w grupach. Ogólna ocena wykazała, że w grupach doświadczalnych w żadnym miocie nie stwierdzono wyższych upadków niż jedno szczenię, podczas gdy w grupie kontrolnej bywały mioty, w których upadki wynosiły dwie, a nawet trzy sztuki.

4) Porównując zachowanie i aktywność norcząt w okresie badawczym stwierdzono, że młode z grup doświadczalnych zaczynają korzystać z poidełek na wybiegach między 30 a 34 dniem, czyli 4-5 dni wcześniej niż te z grupy kontrolnej (35-39 dzień).

W okresie tym u zwierząt z grup doświadczalnych dwukrotnie rzadziej obserwuje się zlizywanie śliny od matki niż u norcząt z grupy kontrolnej, co może potwierdzać, że w większym stopniu korzystają one z wody pitnej dostępnej przy gniazdach i nie muszą szukać innych źródeł wody. Podsumowując, można przyjąć, że wyniki badań potwierdziły, iż u norcząt, które zaczęły spożywać stałą karmę, rośnie zapotrzebowanie na wodę pitną. Zapewnienie im w tym okresie dodatkowego dostępu do wody w pobliżu lub wewnątrz gniazda poprawia wskaźniki rozrodu. Dodatkowy dostęp do wody pitnej dla młodych w tym okresie jest także premiowany przy ocenie poziomu dobrostanu norek w systemie WelFur (2015).

prof. dr hab. Marian Brzozowski

Tekst ukazał się pierwotnie w czasopiśmie „Hodowca Zwierząt Futerkowych” wydawanym przez Polski Związek Hodowców i Producentów Zwierząt Futerkowych

Ahlstrom A., 2010. Mink and foxes requirement for water. NJF workshop; energy supply of mink and foxes, Malmo, Sweden.

Brink A-L., Jeppesen L.L., Heller K.E., 2004. Behaviour in suckling mink kits under farm conditions: effect of accessibility of drinking water. Applied Animal Behaviour Science 89: 131-137.

Clausen T.N., Olesen C.R., Hansen O., Wamberg S., 1992. Nursing sickness in lactating mink, Epidemiological and pathological observations. Can. Journal of Vet Res. 56: 53-56.

De Rond J. and van Willigen F.C.K., 2012. High need for drinking water in young mink kits between 30 and 50 days of age. Proceedings of the Xth International Scientifi c Congress in fur animal production., Kopenhagen, 342-349.

Moller S., 1991. Drinking behaviour of mink in relation to watering system and water temperature. NJF-seminar no 192, Uppsala, Sweden, 11 p. Welfur, 2015.

Welfare assessment protocol for mink. Fur Europe, ISBN: 978-2-9601617-2-4.

swiatrolnika.info 2023