O tym co ważne dla polskiej wsi.

Czyste powietrze czysty zysk Czyste powietrze czysty zysk
Talk icon

Informacje

04-12-2021

Autor: Mateusz Chrząszcz

Bioasekuracja zewnętrzna jako ochrona w dobie epidemii ASF

Bioasekuracja zewnętrzna

Bioasekuracja zewnętrzna i wewnętrzna to zespół działań mających na celu utrzymanie zdrowia stada lub jego poprawę poprzez zastosowanie określonych metod organizacyjnych.

Innymi słowy, chodzi o bezpieczeństwo biologiczne gospodarstwa. Skuteczne bioasekuracja chroni zwierzęta gospodarskie przed przenoszeniem czynników zakaźnych. Obecnie przestrzeganie podstawowych zasad bioasekuracji wydaje się być najważniejszym sposobem ochrony świń domowych przed chorobami. Daje możliwość ograniczenia rozprzestrzeniania się drobnoustrojów chorobotwórczych, w tym wirusa wywołującego afrykański pomór świń.

Bioasekuracja zewnętrzna, czyli ogrodzenia

Podstawowym elementem ochrony gospodarstwa, jakim jest bioasekuracja zewnętrzna jest montaż ogrodzeń budowlanych. Wysokość ogrodzenia na całej jego długości nie powinna być mniejsza niż 1,5m. Wskazane jest wykonanie fundamentu pod ogrodzenie lub wykopanie granicy na całej długości ogrodzenia, w tym pod ościeżami i bramami. Drzwi i drzwi muszą być zamknięte. W gospodarstwach ze świniami w oborze należy wybudować podwójne ogrodzenia. Drzwi i kasy biletowe muszą być zamknięte, a wejścia do gospodarstwa oznakowane tablicami informacyjnymi. Oznakowanie ogrodzeń, izolacji i obiektów docelowych sygnalizuje dopuszczalne i niedopuszczalne wymagania i zachowania pracowników i gości fermy.

Pierwszym działaniem mającym na celu ochronę stada świń jest ustanowienie kwarantanny, czyli miejsca, w którym zakupione zwierzęta są izolowane od reszty stada. Celem tego działania jest monitorowanie ich stanu zdrowia oraz wykonywanie badań diagnostycznych. Zakupione zwierzęta powinny przebywać tam od 30 do 60 dni, czyli w czasie, w którym hodowca otrzyma wyniki badań. Budynki i izolacje powinny być oddzielone od chlewni o około 3 km. Zalecamy, aby zwierzęta poddane kwarantannie były traktowane oddzielnie przez wyznaczony personel.

Zaleca się przeprowadzenie wywiadu na temat sytuacji epidemiologicznej stada oraz analizę na podstawie dokumentów weterynaryjnych w celu sporządzenia planu zakupu zwierząt. Knury do odbudowy stada muszą być pozyskiwane z jednego źródła o najwyższym możliwym stanie zdrowia. Pamiętajmy, że im mniej zrehabilitowane stado zakupionymi ptakami, tym mniejsze ryzyko wprowadzenia do stada chorób zakaźnych.

Bioasekuracja zewnętrzna – sposoby ochrony

Liczbę zwiedzających mogącychBioasekuracja zewnętrzna 02 zanieczyścić stado zdrowych świń należy ograniczyć do niezbędnego minimum. Wizyty osób trzecich muszą być zorganizowane z wyprzedzeniem i odnotowane w dzienniku pokładowym przy wejściu. Służy do rejestracji i identyfikacji odwiedzających. Odwiedzający są kierowani przez upoważnionego pracownika.

Wejście do budynku, w którym trzymane są zwierzęta, musi być przez otwór wentylacyjny, który jest przejściem między „czystym” (produkcja) a „brudnym” (obszar otaczający czysty). Wszystkie osoby wchodzące do czystego obszaru powinny wziąć prysznic oraz nosić odzież i obuwie ochronne. Jeśli w gospodarstwie nie ma wydzielonego obszaru dla powyższego zalecenia, odwiedzającym należy zapewnić jednorazową odzież ochronną i ochraniacze na buty. Pracownicy gospodarstwa lub goście nie mogą mieć kontaktu ze świniami z innych stad przez 72 godziny.

Pracownicy zajmujący się świniami nie mogą posiadać ani pracować w innych gospodarstwach, w których mają kontakt z innymi świniami. Powinni zostać przeszkoleni w zakresie metod bioasekuracji i znaczenia tych działań.

Nowi pracownicy powinni zostać przebadani pod kątem aspektów ważnych z punktu widzenia bezpieczeństwa biologicznego, takich jak np. kraj pochodzenia (gdy pracownik pochodzi z kraju, w którym zdiagnozowano choroby zakaźne) lub kwalifikacje edukacyjne odpowiednie do zajmowanego stanowiska. Nowi pracownicy powinni zostać przeszkoleni w zakresie zasad bioasekuracji, a szkolenia powinny być okresowo powtarzane dla wszystkich pracowników gospodarstwa.

Podstawowe czyszczenie butów i przechodzenie przez matę dezynfekującą nie gwarantuje zabicia patogenów, chociaż jest to jedna z najczęstszych i najczęściej stosowanych metod. Skuteczne jest czyszczenie mechaniczne i moczenie w środku dezynfekującym przez co najmniej 5 minut. Dywany należy codziennie wypełniać świeżym środkiem dezynfekującym. Zimą do płynu należy dodać sól. Najlepszym rozwiązaniem jest zawsze zmiana butów przed wejściem do obory.

Sprzęty i urządzenia służące bioasekuracji

Sprzęt i urządzenia do obsługi świń powinny być używane tylko w jednym gospodarstwie. Muszą być regularnie czyszczone, dezynfekowane i konserwowane odpowiednimi środkami. Nie wjeżdżaj ciągnikiem do innych gospodarstw ani do lasu. Ze względów bezpieczeństwa nie mogą opuszczać fermy.

Parking musi być wyznaczony poza terenem zabudowań gospodarczych. Przy wejściu pojazdy, które zostały wyczyszczone i zdezynfekowane, muszą przejść przez matę dezynfekującą lub miskę wypełnioną płynem dezynfekującym. Kluczowym punktem jest transport paszy do fermy: bunkry i zbiorniki paszowe muszą być odpowiednio zlokalizowane i skonstruowane, aby zminimalizować możliwość przenoszenia patogenów. Najlepszym rozwiązaniem jest umieszczenie ich w pobliżu bramy wjazdowej. Kierowcy nie mogą mieć kontaktu ze zwierzętami. Opuszczając pojazd, kierowca powinien nosić zakryte obuwie. Dotyczy to również lekarzy weterynarii, którzy muszą spełnić te same wymagania, co odwiedzający gospodarstwo, stosując jednocześnie zasady kwarantanny i bioasekuracji. Należy prowadzić ewidencję odwiedzających środki transportu.

Jednym z najbardziej wrażliwych obszarów w chlewni jest rampa załadunkowa. W kontekście bezpieczeństwa biologicznego proponuje się umieszczenie go obok ogrodzenia zewnętrznego, 3050 metrów od pomieszczeń inwentarskich.

Spływ z rampy musi być również skierowany na zewnątrz gospodarstwa. Nie należy używać rampy do usuwania mięsa.

Wloty powietrza i okna powinny być osłonięte siatkami, aby zapobiec przedostawaniu się ptaków do obiektu. Środkiem ochrony obory przed drobnoustrojami unoszącymi się w powietrzu jest system filtracji powietrza zainstalowany na oknach i wentylatorach.

Słoma, która jest wektorem przenoszenia wirusa ASF, musi pochodzić z obszarów wolnych od choroby i nie może być zbierana z pól w pobliżu lasów. Składowanie słomy musi być zabezpieczone przed wejściem dzików i innych dzikich zwierząt. Pojazdy muszą być utrzymywane w czystości.

Kupując nasienie ze stacji unasienniania, należy je kupować wyłącznie z miejsc, które zostały uznane przez laboratorium za wolne od drobnoustrojów chorobotwórczych.

Gryzonie powinny być monitorowane i kontrolowane w wybiegu i odpowiednio dokumentowane w tym celu. Szczury i myszy mogą być nosicielami nie tylko ASF, ale także leptospirozy, salmonellozy, toksoplazmozy, różycy, włośnicy i innych. Szczury mogą podróżować na duże odległości, przenosząc patogeny z domu do domu. Bez skutecznej kontroli szczurów nie ma skutecznego bezpieczeństwa biologicznego. Nie tylko należy usunąć gryzonie z budynku inwentarskiego, ale również upewnić się, że jest on wodoszczelny przed szczurami – wykończenie budynków zapobiegnie przedostawaniu się gryzoni do chlewu i poruszaniu się po budynku w poszukiwaniu wody i pożywienia.

Ważne jest przeprowadzanie okresowej dezynfekcji (w zalecanym terminie od kwietnia do listopada każdego roku) oraz dokumentowanie wykonywanych zabiegów.

Odpadów domowych, w tym dziczyzny i wieprzowiny, nie należy karmić świniami. Personelowi nie wolno wnosić do obory żywności nieznanego pochodzenia. Nie zaleca się spożywania wieprzowiny na fermach trzody chlewnej. Psy i koty nie mogą przebywać w wyznaczonych, czystych miejscach. Właściciele i pracownicy świń nie mogą polować ani bić.

Czytaj również: Przemieszczanie świń do rzeźni z obszarów ASF po 30 listopada 2021

podr.pl/fot.pixabay

swiatrolnika.info 2023