W związku z otrzymanym do konsultacji projektem rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowej nadzwyczajnej pomocy dla rolników w sektorach hodowlanych, samorząd rolniczy przedstawił uwagi do w/w projektu.

W związku z otrzymanym do konsultacji projektem rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowej nadzwyczajnej pomocy dla rolników w sektorach hodowlanych, samorząd rolniczy przedstawił uwagi do w/w projektu.

Proponując m.in. w § 6 ust. 1, pkt. 1 zniesienie ograniczenia dostępu do pomocy dla producentów, którzy w dniu 30 września 2015 roku posiadał nie więcej niż 2000 świń, przy jednoczesnym utrzymaniu zapisu § 7, że wsparcia udziela się w wysokości obliczonej na podstawie liczby świń jednak nie więcej niż 2000 świń. Wprowadzone rozwiązanie jest analogiczne do tego wprowadzonego przy dopłatach ONW, przy których posiadanie więcej niż 75 ha obszarów ONW nie wyklucza z płatności, natomiast posiadacz większej ilości ha z ONW płatność otrzymuje jedynie do 75 ha.

W § 6 ust. 1, pkt. 2, który dotyczy okresu, od którego należy liczyć liczbę sprzedanych sztuk, należy wziąć pod uwagę datę 1 września a nie jak zaproponowano - 1 października. Zakres 3 miesięcy może stworzyć sytuację, w której rolnik pomimo stanu na dzień 30- go września nieprzekraczającej 2000 sztuk - ostatnią sztukę sprzedaje 30 września. Po sprzedaży wykonywana jest dezynfekcja, ponownie zasiedla się budynki i najwcześniej zaczyna się sprzedawać tuczniki w styczniu. W ten sposób rolnik zostaje pokrzywdzony przez to rozporządzenie. Pełen okres chowu trzody chlewnej trwa przynajmniej 120 dni a nie 90 (zasiedlenie-tucz-dezynfekcja-zasiedlenie). Dlatego liczba sprzedanych i ubitych w rzeźni sztuk powinna być liczona od 1.09.2015 do 31.12.2015.

Propozycja Rady Ministrów ogranicza grono beneficjentów do „producentów świń”, którzy dokonali sprzedaży zwierząt objętych tylko dwoma kodami CN 0103 92 19 (pozostałe świnie żywe o masie 50 kg i więcej) oraz CN 0103 92 11 (lochy o masie nie mniejszej niż 160 kg). Taki sposób konstrukcji przepisów należy uznać za dyskryminację ze względu na rodzaj produkcji. Z analizy przepisów rozporządzenia można wywnioskować, że ustawodawca dąży w ten sposób do wykluczenia przyznania pomocy producentom świń o kodzie CN 0103 91 (świnie o masie poniżej 50 kg), a więc prosiąt, warchlaków czy loszek. Gospodarstwa rodzinne produkujące warchlaki na sprzedaż zostały pozbawione wsparcia pomimo, że produkcja polskiego warchlaka w Polsce została objęta PROW na lata 2014-2020. Gospodarstwa rodzinne produkujące tucznika z polskiego warchlaka również zostały w projekcie rozporządzenia pozbawione nadzwyczajnej pomocy. Tłumaczenie, że gospodarstwa produkujące warchlaka na sprzedaż mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania ASF w Polsce jest niezasadne. Nie stwierdzono bowiem, aby kiedykolwiek w Polsce doszło do przeniesienia ASF świń z jednego gospodarstwa do drugiego a szczególnie z gospodarstwa produkującego warchlaki na sprzedaż, będącego pod stałym nadzorem lekarza weterynarii. ASF świń wystąpił dotychczas w niewielkich, pozbawionych elementarnych zasad bioasekuracji stadach które zostały zarażone przez bliski kontakt z chorym na ASF dzikiem. Polska jest wolna od ASF świń. ASF dzików w Polsce został zawleczony przez dziki i jest nadal przez dziki po Polsce rozprzestrzeniany.

KRIR/Fot.RM