Hodowla alpak zyskuje w ostatnim czasie na popularności. Co rusz w Polsce mówi się o korzyściach wynikających z utrzymywania tych zwierząt. Dostarczają one zarówno wełny jak i mięsa, ale służą także ludziom do alpakoterapii, której liczne zalety dostrzegają specjaliści.

Hodowla alpak w Polsce? Czy to możliwe?

Tak, w Polsce hodowla alpak jest możliwa. Mało tego, gospodarstw, w których utrzymuje się te zwierzęta z roku na rok przybywa. Trzeba jednak pamiętać, że same alpaki nie występują naturalnie na starym kontynencie. Pochodzą one z ameryki Południowej.

Niektórzy mylą alpaki z lamami, a zwierzęta te wykazuje wiele odróżniających cech. Przede wszystkim alpaki są nieco mniejsze, a ich budowa ciała przypomina raczej owcę. Alpaki osiągają długość od około 130 do około 150 cm i wysokość w kłębie dochodząca do jednego metra. Najczęściej spotykane – także w hodowlach w Polsce – spotykane są czarne, białe i czarno-brązowe zwierzęta.

Hodowla alpak wymaga wiedzy z zakresu funkcjonowania tych zwierząt. Tworzą one grupy rodzinne, z silnym dominującym samcem, który opiekuje się nie więcej niż kilkoma samicami i ich młodymi. Alpaki to niezwykle łagodne zwierzęta, co rzutuje na rosnąca popularność alpakoterapii w leczeniu dzieci z ADHD oraz porażeniem mózgowym.

Czytaj także: Rasa owiec Merynos radziecki przetrwała na terytorium Stawropola

Hodowla alpak – po co nam te zwierzęta?

Alpaki utrzymuje się dla wełny, alpakoterapii oraz dla mięsa. Hodowla alpak ma jednak także inne plusy. Te łagodne zwierzęta wykorzystywane są do… ochrony stad owiec. Dzieje się tak dlatego, że prowadzą one bardzo aktywną i zorganizowaną walkę z drapieżnikami.

W europejskiej hodowli alpak największe znaczeni ma wełna. W tym celu utrzymuje się dwie zasadnicze rasy: suri oraz huacaya. Ich wełna jest połyskliwa i jedwabista, dzięki czemu wykorzystywana jest do produkcji kocy oraz odzieży najwyższej klasy.

Z wielu względów lepiej utrzymywać alpaki od owiec. Dzięki dwudzielnej wardze, nie wyrywają one roślin na pastwisku z korzeniami. Nie niszczą także pastwisk z powodu posiadania miękkich poduszek kopyt. Żywią się tym, co rośnie na słabych glebach Vi VI klasy. Na jednym hektarze takiego terenu śmiało utrzymywać można nawet 20 alpak. Nawóz z odchodów alpak wykorzystuje się w ogrodnictwie, a same zwierzęta są niezwykle odporne na zmienne warunki atmosferyczne, wytrzymując nawet skrajne wahania temperatur.

Te wszystkie czynniki sprawiają, że hodowla alpak ma już niemal siedem tysięcy lat tradycji, a swoim zasięgiem objęła niemal wszystkie zakątki świata.