Przez kilkadziesiąt lat prawie w każdym polskim gospodarstwie trzymano przynajmniej kilka sztuk trzody. W większości były to małe lub średniej wielkości gospodarstwa produkujące głównie na własne potrzeby. Dzisiaj struktura gospodarstw zmienia się dynamicznie i rolnicy często stawiają na dużą produkcję towarową - od 1000 do kilku tysięcy sztuk trzody.
Wielu hodowców takich jak Marcin Jach z Bychlewa postawiło na tworzenie grup producentów trzody chlewnej.

- Takie organizacje grupujące od kilku do kilkunastu hodowców dają rolnikom możliwość skutecznych negocjacji z zakładami mięsnymi. Należąc do grupy producenckiej jestem w stanie szybciej reagować na stale zmieniające się wymagania rynku żywca i mięsa.

Grupa 'Jakość' z Bychlewa istnieje już od 2007 roku i szybko się rozwija.

- Zalecałbym hodowcom łączenie swoich ferm w grupy. Taka siła jest nie do przecenienia, zwłaszcza gdy rolnik ma problemy organizacyjne, zdrowotne lub hodowlane. Wtedy można liczyć na pomoc członków grupy, podobnie w sytuacji gdy są zawirowania związane ze sprzedażą lub z wahaniami cen.

Rolnicy mogą także prowadzić własne hodowle z nastawieniem na bezpośrednią produkcję artykułów mięsnych we własnych masarniach tak jak robi to Andrzej Piątkowski.

- Już mój tata prowadził tucz i sprzedawał żywiec do zakładów mięsnych. Ja postanowiłem przejąć po nim schedę jednak rozwinąłem moja działalność o produkcję artykułów mięsnych w mojej małej masarni. Podczas studiów zdobyłem wiedzę potrzebną do prowadzenia tego typu produkcji, co dodatkowo opłaca się gdy sprzedaje się produkty o sporej wartości dodanej. Moje kiełbasy, szynki czy mięso grillowe sprzedaje się bardzo dobrze i mam w planach poszerzyć asortyment wyrobów mięsnych.

Inną drogę wybrał Krzysztof Marciszewski, który postawił na ekologiczną hodowlę tradycyjnych ras polskich świń takich jak wielka biała polska i złotnicka pstra.

Lochy rasy złotnickiej pstrej są utrzymywane w ramach programu rolno-środowiskowego „Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych zwierząt w rolnictwie”.

- Niedawno w moim gospodarstwie w Głogowcu zakończono remont połączony z modernizacją budynku dla loch prośnych z sektorem krycia. Koszt tej inwestycji wyniósł 460 tys. złotych , które zostały wydane z własnego budżetu gospodarstwa.

Obecnie hodowla ‘Głogus’ liczy 1146 sztuk trzody chlewnej, w tym 42 lochy wbp, 48 loch rasy złotnickiej pstrej. W hodowli są również 4 knury: 1 rasy wbp, 1 rasy duroc oraz dwa złotnickiej pstrej. Hodowla w Głogowcu to także 258 warchlaków, 441 prosiąt oraz 330 tuczników.

- Moja hodowla trzody „Głogus” zdobywała nagrody za osiągnięcia w ekologicznej hodowli ras rodzimych , tak jak w przypadku złotego medalu i tytułu czempiona za loszkę hodowlaną rasy złotnickiej pstrej zdobyty na XXII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu.

Obecnie hodowca z Głogowca nie ma problemu ze zbytem żywca gdyż nawiązał kontakt z zakładami, które chętnie kupują żywiec tradycyjny.

- Sztuki rasy Złotnickiej dłużej rosną i maja trochę więcej tłuszczu niż rasy powszechnie hodowane w Polsce. Rasa złotnicka ma więcej słoniny ale za to znacznie lepszej niż w innych rasach standardowych a nawet zachowawczych. I dodatkowo, co także jest bardzo ważne mięso jest bardzo smaczne.

Dzisiaj w naszym kraju, każdy kto planuje inwestowanie w hodowlę trzody chlewnej i dalszy jej rozwój ma wiele możliwości, by taka działalność przynosiła w przyszłości zarówno efekty materialne jak i satysfakcję z dobrze wykonanej pracy.

źródło: http://www.wsparcierolnika.pl/