Jałówki cielne należy prawidłowo żywić. W okresie letnim można stosowa zielonki łąkowe, zarówno po zacieleniu, jak i przed wycieleniem, uzupełnione o paszami energetyczne np. kiszonki i ziarna kukurydzy. Z kolei w sezonie zimowym lub przy całorocznym żywieniu opartym na paszach konserwowanych, do ich dawki pokarmowej można wprowadzać kiszonki z przewiędniętych traw i kukurydzy. W tym przypadku występuje jednak konieczność uzupełnienia diety o paszę białkową np. poekstrakcyjną śrutę rzepakową. 

Jałówki cielne – żywienie podczas ciąży 

Żywienie jałówek cielnych powinno dawkować się na potrzeby bytowe wciąż rosnącej jałówki oraz rozwój płodu. Zbyt niski poziom żywienie może spowodować, to że młode krowy wykażą się niską kondycją. To wywołuje u nich zmniejszenie wielkości syntezy mleka nawet o 800–1000 kg w pierwszej laktacji. Z kolei przekarmianie w odchowie jałówek powoduje ich łatwe zapasanie, przez co wyraźne częściej mają kłopoty w czasie porodu. Takie zwierzęta po wycieleniu wykazują z reguły także nasilone chudnięcie (spalanie tłuszczu). Ono z kolei powoduje gorszą żerność. Mniej pobranych pasz skutkuje zmniejszonym dopływem glukozy do wątroby. To przy nasilonym krążeniu uwolnionych z tkanki zapasowej kwasów tłuszczowych, które nie mogą być spalone do końca, powoduje wzrost poziomu trujących ciał ketonowych. Jałówki cielne od inseminacji do 6 tygodnia przed wycieleniem powinny przyrastać 850–900 g dziennie, a w ostatnim okresie ciąży od 820 do 850 g/dz.

Żywienie przed wycieleniem 

Jałówki cielne w ostatnich 21 dniach przed wycieleniem powinny się wyraźnie zmienić. W tym czasie należy przygotować ich organizm do prawidłowego funkcjonowania w czasie pierwszej laktacji. W okresie 3 tygodni poprzedzających poród do dawki pokarmowej stopniowo powinno wprowadzać się pasze treściwe. Ma to na celu przyzwyczajenie środowiska żwacza do dużego udziału skrobi, który zwiększa powierzchnię chłonną i wielkość przechodzących z treści przedżołądków do krwiobiegu lotnych kwasów tłuszczowych) i przeciwdziałanie jego kwasicy.

W okresie letnim jałówki cielne mogą być karmione zielonkami łąkowymi, zarówno po zacieleniu, jak i przed wycieleniem. Wymagają one jedynie uzupełnienia paszami energetycznymi np. ziaren kukurydzy, W sezonie zimowym lub przy całorocznym żywieniu opartym na paszach konserwowanych, do ich dawki pokarmowej można wprowadzać kiszonki z przewiędniętych traw i kukurydzy. W tym przypadku występuje jednak konieczność uzupełnienia diety o paszę białkową.

Przeczytaj także: Stres cieplny bydła – jak go rozpoznać i jak sobie z nim radzić?

agrofakt.pl/fot.pixabay.com