Hodowla jedwabników i choroby, które mogą jej zaszkodzić

Hodowla jedwabników narażona jest na wiele chorób, które atakują gąsienice. Należy dbać o prawidłowy przebieg hodowli i przestrzegać wszystkich zasad higieny by móc uniknąć większości z nich. Brak chorób w hodowli wpłynie również pozytywnie zwiększenie produktywności. Choroby te ewoluują z biegiem czasu i powstają nowe ich odmiany bądź szczepy.
Hodowla jedwabników i podstawowe choroby
Jedną z podstawowych chorób hodowli jedwabników jest żółtaczka, która wywołuje zaraza Borrelincwirus bombycis P. Dostają się ona do organizmu jedwabników przez uszkodzoną skórę bądź za sprawą zakażonych zewnętrznie liści morwy poprzez przewód pokarmowy. Największe niebezpieczeństwo związane z zarazą związana jest z faktem przenoszenia go za pośrednictwem jaj lub plemników. Potrafi przenosić się z pokolenia na pokolenie. Kolejną choroba jest martwota, czyli flaszeria. Atakuje przewód pokarmowy i jest zaliczana do bakteriozy. W przewodzie gąsienic występuję różna flora bakteryjna, w tym najczęściej Bacillus bombycis.
Hodowla jedwabników, a flaszeria
Hodowla jedwabników może być narażona również na flaszerię. Przeprowadzone w 1934 r. badanie przez Ishimori na gąsienicach chorych na flaszerię wykryło w cytoplazmie wirusowe poliedry i pozwoliło to wydzielić z flaszerii poliedrozę cytoolazmatyczną, co od lat pięćdziesiątych wpłynęło na rozwój umiejętności rozpoznania powyższej choroby oraz podkreśliło jej specyfikę. Może ona występować nie tylko u jedwabników, ale i innych owadów. Przyczyną flaszerii jest bezinkluzywny wirus pochodzący z rodziny Moratowirusa, natomiast bakterie gnilne, to zjawisko wtórne bądź współtowarzyszące w uśmiercaniu gąsienic. Naukowcy z ubiegłych lat w oparciu o powyższe informację wprowadzili nawet zastępczą nazwę tej choroby, która brzmiała „Borrelina flascherie”. Vago i Maser ponadto uważają, że istnieje jej kilka postaci.
Czytaj także: Ceny żywności w 2021 roku nadal będą rosnąć
Hodowla jedwabników, a suchot
Uważa się, że suchet wywoływany jest przez fakultatywne bakterie takie jak Streptococcus bombycis. Hodowla jedwabników, która jest zaniedbana częściej narażona jest na jej występowanie. Sam przebieg choroby jest chroniczny. Najlepszym sposobem jej zapobiegania to prowadzenie hodowli zgodnie z przepisami higieny. Gnilec to z kolei zakażenie krwi, które następuję przez toksyczne bakterie stale rozmnażające się we krwi bez zawładnięcia innymi tkankami. Najbardziej adekwatną nazwą dla powyższej choroby byłaby w związku z tym posocznica. W skutek zatrucia organizmu toksynami następuje śmierć gąsienic. Bakterie wywołujące te chorobę przedostają się bezpośrednio do hemolimfy.
Źródło: gov.pl