Informacje
18-07-2022
Lejkowiec dęty ma wygląd, który nie zachęca do konsumpcji, ale specjaliści zapewniają, że można go zbierać oraz jeść, ponieważ posiada wybitny smak.
W sezonie grzybowym lasy Polski pełne są osobliwych gatunków grzybów jak palce diabła czy piestrzenica kasztanowata. Na ogół unikamy ich w przekonaniu, że są niejadalne i najczęściej mamy rację. Dziwnym grzybem, który jest nie tylko jadalny, ale również pyszny, jest lejkowiec dęty – przez Niemców nazywany
Charakterystyka czarnego grzyba
Lejkowiec dęty jest bardzo specyficzny i ciężko go pomylić z jakimkolwiek innym grzybem. Jego kapelusz to charakterystyczna trąbka lub lejek, którego końce są skierowane na zewnątrz. Grzyby są początkowo czarno-brązowe, potem szaro-czarne, potem czarne. Średnica kapelusza waha się od 3 do 8 cm.
Stożek spływa w dół wydrążonego stożka wewnętrznego, tworząc charakterystyczny kształt lejka, który zwęża się ku dołowi. Ma od 5 do 12 cm.
Lejkowiec dęty jest brzydki, ale smaczny
Lejkowiec dęty posiada miąższ o bardzo dużej elastyczności, ale po wysuszeniu staje się kruchy. Mięso namoczyć, aby odzyskało elastyczność. Początkowo czarno-szara, później czarna. Posiada przyjemny aromat i łagodny smak. Grzyb nie jest zbyt przyjemny w wyglądzie i zmienia kolor na czarny podczas gotowania. Często używa się go w postaci suszonej, następnie jako przyprawę do zup, sosów i innych potraw. Niektórzy używają go jako dodatku do farszu.
Rośnie w lasach mieszanych i liściastych. Zwykle rośnie w rejonach podgórskich i pod dębami. Zwykle pojawia się jako grudki. Rośnie właściwie tylko na półkuli północnej, czyli w Ameryce Północnej i Środkowej, Azji i Europie.
Czytaj również: Badanie: zanikają grzyby i dzikie rośliny jadalne
zywienie.medonet.pl fot.Wikimedia