To już ostatni moment, gdy można zająć się siewem poplonów. Warto o tym pamiętać, ponieważ przynoszą one duże korzyści zarówno dla rolnika, jego gospodarstwa jak i dla środowiska naturalnego...

Czas na siew poplonów.

To już ostatni moment, gdy można zająć się siewem poplonów. Warto o tym pamiętać, ponieważ przynoszą one duże korzyści zarówno dla rolnika, jego gospodarstwa jak i dla środowiska naturalnego.

Do siewu poplonów można wykorzystać, praktycznie każde gatunki roślin, jakie mamy w gospodarstwie. Najlepsze są jednak te, które początkowo szybko wzrastają, mają małe potrzeby wodne i glebowe oraz tanie nasiona. Najbardziej wartościowe są poplony z uwzględnieniem roślin motylkowatych (zwane też bobowatymi ). Aby zmniejszyć wpływ zmiennych warunków pogodowych i glebowych, zaleca się, mieszanie różnych gatunków roślin. Jeśli w gospodarstwie uprawia się dużo zbóż, należy pamiętać, że w takim wypadku w poplonach należy siać wyłącznie rośliny niezbożowe. Dobór roślin do poplonu zależy też od terminu, w którym je wysiewamy i od ich przeznaczenia. Do połowy sierpnia mogą być wysiane, głównie jako pasza dla zwierząt lub na przyoranie jesienią, takie gatunki jak: łubiny , bobik , seradela ,słonecznik , groch siewny pastewny, gorczyca biała ,facelia, rzodkiew oleista , żyto. Do połowy września można jeszcze wysiać na przyoranie jesienią lub na pozostawienie ,w formie mulczu, do wiosny np. gorczycę białą, facelię , mieszankę gorczycy białej i facelii, a także rzodkiew oleistą , rzepak jary i ozimy. Na poplony ozime można jeszcze wysiać żyto z wyką ozimą (kosmatą).

Zdarza się, że po zasiewie poplonu wystąpi długotrwała susza i nasiona nie skiełkują, wtedy trzeba pole jeszcze raz uprawić, w celu uniknięcia zachwaszczenia i zasiać jeszcze raz poplon albo przygotować pole np. pod uprawy ozime.

Pole powinno jak najkrócej pozostawać bez okrywy roślinnej, a poplony stanowią doskonały „przerywnik” dla różnych monokultur uprawowych. Rośliny poplonowe, pobierają i zatrzymują w sobie składniki mineralne, które nie zostały wykorzystane prze rosnące w plonie głównym uprawy. W ten sposób zapobiega się utracie cennych minerałów, które spływając do wód gruntowych, mogłyby stanowić zagrożenie dla środowiska.

W gospodarstwach, które nie posiadają inwentarza, stosowanie poplonów jest jedyną szansą na utrzymanie żyzności gleby. Mogą one stanowić od 15 do 30 ton masy zielonej, nadającej się na znakomity nawóz, zastępujący nawożenie azotowe. Świeża masa przyoranych roślin z powodzeniem może zastąpić 8- 20 ton obornika.

Siew poplonów znacznie poprawia strukturę gleby, ogranicza zachwaszczenie, a także zmniejsza negatywny wpływ suszy. Ponadto uprawianie poplonów na przyoranie, pełni wiele innych ważnych zadań takich jak : przywracanie substancji pokarmowych do warstwy ornej, czyli w zasięg korzeni, które będą uprawiane w głównym plonie, zwiększają różnorodność mikroorganizmów i drobnych zwierząt np., dżdżownic, ograniczają rozwój szkodników i chorób, a pozostawione na zimę, zatrzymują więcej śniegu oraz zapobiegają erozji wodnej i wietrznej.

Za każdy hektar poplonu, utrzymanego na polu do wiosny, można otrzymać płatności poprzez przystąpienie do Programu Rolnośrodowiskowego. Wsparcie finansowe stanowi rekompensatę dla rolnika, za dobrowolne podjęcie działań na rzecz środowiska.

Źródło: K.S/Świat Rolnika