Dziubałeczek mączlikowy to prawdziwy agent do działań specjalnych!

Dziubałeczek mączlikowy (Macrolophus pygmaeus) to roztocz o uroczej nazwie, która nie powinna nas zwieść – to prawdziwy drapieżca, który w wymierny i skuteczny sposób będzie chronił nasze uprawy, pozbywając się z nich nieproszonych gości. Najlepiej spisuje sie w przypadku upraw pomidorów, a my powinniśmy zrobić wszystko, aby dziubałeczek dobrze się wśród nich czuł, w przeciwnym razie jego obecność może obrócić się przeciwko nam!

Dziubałeczek mączlikowy – czym się odżywia?

Dziubałeczek mączlikowy to pluskwiak mierzący około 3 mm, wyposażony w długie czułki i odnóża. Dorosłe osobniki odżywiają się mączlikiem, przędziorkiem, wciornastkami, a także lawarmi miniarek czy jajami motyli, oraz w mniejszym stopniu mszycami – krótko mówiąc większością popularnych szkodników upraw szklarniowych. Niestety, pozostawione bez kontroli dziubałeczki mączlikowe zaczną odżywiać się sokami uprawianych roślin, mogąc ze sprzymierzeńca upraw stać się ich wrogiem. Na szczęście jest na to sposób, a mianowicie zapewnienie mu innego rodzaju pokarmu, o czym później.

czytaj także: Mączlik – jak bronić się przed tym niepozornym, ale szkodliwym owadem?

Dziubałeczek mączlikowy – kiedy może byc groźny?

Przy braku pożywienia w postaci szkodników upraw, dziubałeczek mączliwkowy może niestety poczynić duże szkody wśród roślin. Nie żywi się on bowiem selektywnie i przy braku obecności wymienionych wyżej szkodników, zacznie odżywia się po prostu sokami roślin uprawnych. Stanowi to zdecydowany minus użytkowania dziubałeczka. Problemu takiego nie ma na przykład w przypadku dobroczynka, innego pożytecznego stworzonka, który zwalcza przędziorka chmielowca. Roztocz ten przy braku obecności przędziorka, po prostu obumrze, gdyż nie będzie miał się czym odżywiać. Dziubałeczek mączlikowy nie jest tak wybredny, zadowoli się niestety także naszymi uprawami. Szczególnie narażone są zawiązki owoców, na przykład pomidorów koktajlowych. Dziubałeczek mączlikowy nie może być także zastosowany w przypadku uprawy roślin ozdobnych, gdyż z powodu swojej żarłoczności, będzie uszkadzał kwiaty.

Dziubałeczek mączlikowy – jak najlepiej wykorzystać jego potencjał?

Dziubałeczek mączlikowy pełnię swoich możliwości ukazuje po okresie nawet 3 miesięcy od wprowadzenia go do upraw, nie ma więc działania wybitnie interwencyjnego, a bardziej wspomagające. Obserwacje, gdzie najlepiej ulokować dziubałeczka najlepiej prowadzić dużo wcześniej, biorąc pod uwagę zaobserwowane rozmieszczenie szkodników, jakie miało miejsce przy poprzednich nasadzeniach. Rozlokowując w strategicznych miejscach lepy feromonowe przyciągające szkodniki, możemy też w ten łatwy sposób potwierdzić, gdzie bytuje ich najwięcej. Aby zapobiec sytuacji, w której dziubałeczek mączlikowy będzie zjadał nasze uprawy z braku dostatecznej ilości szkodników, którymi się żywi, należy go dokarmiać – do tego celu służą preparaty zawierające wysterylizowane jaja motyli, na przykład mklika mącznego (Ephestia kuehniella), które dzięki temu zabiegowi nie rozwiną się do postaci larwalnej i nie zagrożą uprawom.

Dziubałeczek mączlikowy jest także wrażliwy na niskie temperatury, a najlepsze warunki do rozwoju i rozmnażania się osiąga, kiedy jest ciepło. Stosowanie tego owada w uprawach jak widać może być skuteczne, natomiast decydując się na jego użycie, trzeba mieć na uwadze, że może wymagać to nieco pracy – a także spełnienia kilku warunków dla jego bytowania, nie zawsze od nas zależnych. To niestety największy minus korzystania z tego pomocnika chroniącego uprawy.

itis.gov/ catalogueoflife.org/ fot. wikimedia (Petro Pynnoen/ CC BY-SA 4.0)