Data Wielkanocy jest ruchoma. Raz wypada w marcu, raz w kwietniu. Dlaczego tak się dzieje? Określa to jasna i prosta reguła.

Wielkanoc przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Astronomiczna wiosna wypada zawsze 20 marca. Od tego dnia należy oczekiwać wiosennej pełni księżyca, a zaraz po niej pierwszej niedzieli. Może zdarzyć się tak, że księżycowa pełnia wypadnie w niedzielę, a wtedy Wielkanoc obchodzona jest po prostu w następną niedzielę.

Reguła ta wpływa na różne święta

Data Wielkanocy wpływa na inne święta. Od tego zależy, kiedy obchodzone jest Boże Ciało, czyli 50 dni po Wielkanocnej Niedzieli. Metoda określania Wielkanocy jest związana z żydowskimi tradycjami. Dzień śmierci Jezusa to piątek, ale dokładna data jest kwestią sporu historyków i osób związanych z Kościołem Katolickim.

Św. Jan w swojej Ewangelii umiejscawia ukrzyżowanie Jezusa w przeddzień Paschy (święta obchodzonego na cześć wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej) – 14. dzień nisan. Z kolei Ewangelie według św. Marka, św. Mateusza i św. Łukasza za dzień ten podają Święto Paschy – 15. dzień nisan, czyli to jeden z miesięcy w kalendarzu żydowskim.

Data Wielkanocy i Święto Paschy

Święto Paschy upamiętnia wyjście narodu żydowskiego z egipskiej niewoli. Jest to również święto, gdzie dziękuje się Bogu za dobrodziejstwa i jakby momentem odnowienia świata. Dzień ten nawiązuje do stworzenia świata, ponieważ wszystkie rośliny zaczynają rosnąć.

Data Wielkanocy zatem została trochę przejęta od judaizmu, z tą różnicą, że chrześcijanie świętują nie w samą pełnię, ale w niedzielę po wiosennej pełni. Chodzi o pierwszy dzień tygodnia, w którym to dniu Jezus Zmartwychwstał.

Na początku chrześcijanie nie prowadzili swojego kalendarza i obserwacji księżyca. Po prostu Wielkanoc odbywała się tydzień po Święcie Paschy. W Kościele natomiast przyjęto, że wiosenna pełnia przypada po nastaniu kalendarzowej wiosny, 21 marca.

Czytaj również: Poniedziałek Wielkanocny, drugi dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

Misyjne.pl /fot.pixabay