Data Wielkanocy jest ruchoma. Raz wypada w marcu, raz w kwietniu. Dlaczego tak się dzieje? Określa to jasna i prosta reguła.
Wielkanoc przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Astronomiczna wiosna wypada zawsze 20 marca. Od tego dnia należy oczekiwać wiosennej pełni księżyca, a zaraz po niej pierwszej niedzieli. Może zdarzyć się tak, że księżycowa pełnia wypadnie w niedzielę, a wtedy Wielkanoc obchodzona jest po prostu w następną niedzielę.
Data Wielkanocy wpływa na inne święta. Od tego zależy, kiedy obchodzone jest Boże Ciało, czyli 50 dni po Wielkanocnej Niedzieli. Metoda określania Wielkanocy jest związana z żydowskimi tradycjami. Dzień śmierci Jezusa to piątek, ale dokładna data jest kwestią sporu historyków i osób związanych z Kościołem Katolickim.
Św. Jan w swojej Ewangelii umiejscawia ukrzyżowanie Jezusa w przeddzień Paschy (święta obchodzonego na cześć wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej) – 14. dzień nisan. Z kolei Ewangelie według św. Marka, św. Mateusza i św. Łukasza za dzień ten podają Święto Paschy – 15. dzień nisan, czyli to jeden z miesięcy w kalendarzu żydowskim.
Święto Paschy upamiętnia wyjście narodu żydowskiego z egipskiej niewoli. Jest to również święto, gdzie dziękuje się Bogu za dobrodziejstwa i jakby momentem odnowienia świata. Dzień ten nawiązuje do stworzenia świata, ponieważ wszystkie rośliny zaczynają rosnąć.
Data Wielkanocy zatem została trochę przejęta od judaizmu, z tą różnicą, że chrześcijanie świętują nie w samą pełnię, ale w niedzielę po wiosennej pełni. Chodzi o pierwszy dzień tygodnia, w którym to dniu Jezus Zmartwychwstał.
Na początku chrześcijanie nie prowadzili swojego kalendarza i obserwacji księżyca. Po prostu Wielkanoc odbywała się tydzień po Święcie Paschy. W Kościele natomiast przyjęto, że wiosenna pełnia przypada po nastaniu kalendarzowej wiosny, 21 marca.
Czytaj również: Poniedziałek Wielkanocny, drugi dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego
Misyjne.pl /fot.pixabay