Kwiaty cebulowe – które sadzimy późnym latem i jesienią?

Kwiaty cebulowe możemy podzielić na te, które do gruntu wysadza się wiosną, oraz na takie, które z powodzeniem mogą w tym gruncie zimować. Czas sadzenia kwiatów z drugiej grupy właśnie się zbliża – niektóre z nich powinniśmy sadzić od końca sierpnia, a także we wrześniu i październiku. Które z nich to rośliny zimujące? Jak przygotować grunt i same kwiaty cebulowe, aby intensywnie zakwitły wiosną?

Które kwiaty cebulowe zimujące musimy wykopać latem?

Kwiaty cebulowe, które zimują w gruncie możemy podzielić na te, które wymagają regularnego wykopywania w czasie spoczynku (czyli latem), oraz takie, które z powodzeniem możemy pozostawić w glebie nieraz na kilka lat. Najbardziej popularnym kwiatem, który zimuje w gruncie, ale nie może zostać w nim na lato, jest tulipan. Po okresie intensywnego kwitnienia, cebule tulipana musimy wykopać i odłożyć w suche, zacienione miejsce, gdzie temperatura oscyluje wokół 20 stopni. Ma to miejsce zwykle pod koniec czerwca, a ponowne nasadzenia powinny odbyć się w październiku. Możemy także zadbać o odpowiednią zaprawę cebul (chemiczną lub naturalną, jeśli nasz areał jest mniejszy), aby uniknąć inwazji chorobotwórczych grzybów. Mamy wtedy gwarancję, że te kwiaty cebulowe rozkwitną wiosną i w pełni pokażą swój urok. To ważne zwłaszcza wtedy, gdy kwiaty przeznaczone są na sprzedaż. Innym z kwiatów cebulowych, który może zimować w gruncie, ale dobrze jest go wykopać latem, jest irys cebulowy, inaczej zwany kosaćcem.

czytaj także: Łąki kwietne pomogą wypełnić obowiązek zazieleniania

Kwiaty cebulowe, które możemy pozostawić na stanowisku przez lata

Zdecydowanie liczniejszą grupą są kwiaty cebulowe, które możemy pozostawić w gruncie. Niektóre z nich, jak konwalia, liliowiec czy narcyz drobnokwiatowy mogą być wysadzone i pozostawione w glebie przez wiele lat. Inne z kolei dobrze co kilka lat wykopać, zaliczają się do tej grupy na przykład szachownica, szafirek czy krokus. W przypadku krokusów rozróżniamy dwa ich rodzaje – wiosenny i jesienny, które różnią się nieznacznie czasem, w których powinniśmy te kwiaty cebulowe wysadzić do gruntu. Wiosenny sadzimy bowiem w okolicach września i października, natomiast czas na sadzenie jesiennej odmiany to połowa sierpnia. Hiacynt czy śniedek baldaszkowaty dobrze jest wykopać na czas letni mniej więcej co dwa lub trzy lata. Oczywiście wszystkie te czasy są orientacyjne, może się bowiem zdarzyć tak, że kwiaty cebulowe nadmiernie się zagęszczą i może być konieczne ich przerzedzenie – możemy wtedy śmiało wykopać je i przechować. Natomiast nie ma absolutnie takiej konieczności, co jest bardzo wygodne w uprawie i pozwala oszczędzić wiele pracy.

Jak przygotować kwiaty cebulowe przed wysadzeniem?

Przede wszystkim najważniejsze jest odpowiednie przygotowanie stanowisk pod kwiaty cebulowe. Konieczne zabiegi to przede wszystkim odchwaszczanie, jest ono niezbędne bez względu na to, na które z kwiatów cebulowych postawiliśmy. Bardzo ważne jest również zwiększenie przepuszczalności gleby i jej poluzowanie, konieczne więc będzie przekopanie podłoża – to pomoże również pozbyć się pozostałych w glebie resztek chwastów. Fakt, że kwiaty cebulowe są przystosowane do zimowania w gruncie, nie znaczy absolutnie, że nie powinniśmy ich zabezpieczyć. Ważnym tego elementem jest wspomniane wcześniej drenowanie gleby – pozwala to także na zabezpieczenie roślin przed ulewnymi, zimnymi deszczami, które mogą negatywnie wpłynąć na ich rozwój lub wręcz całkowicie go zaburzyć. Bardzo dobrze jest zabezpieczyć nasze cebule okrywami, na przykład z drzew iglastych – dzięki temu ochronimy je przed zbyt niskimi temperaturami. Powinniśmy zdjąć je wiosną, gdy cebulki zaczną wypuszczać pędy, mając jednak na uwadze, że przymrozki mogą być dla roślin zabójcze – musimy wtedy interweniować i ponownie okrywać zagrożone kwiaty cebulowe. Nie powinniśmy jednak tego czasu przedłużać – musimy bowiem umożliwić rozwój roślin, a ciężka okrywa może go przecież zaburzyć.

altas-roslin.pl/kwiaty-cebulowe.pl/ fot. pixabay