Czerń krzyżowych to choroba, która powoduje grzyb z rodzaju Alternaria. Może rozwijać się we wszystkich fazach wzrostu rzepaku, a pierwotnym źródłem infekcji są m.in. samosiewy. 

Czerń w rzepaku to choroba, której sprawcami są grzyby z rodzaju Alternaria (Alternaria brassicae, Alternaria brassicicola i Alternaria alternata). Do pierwotnych źródeł infekcji możemy zaliczyć chwasty i samosiewy rzepaku, nasiona lub resztki pożniwne. W celu zwalczania należy używać odpowiednią agrotechnikę. Przede wszystkim trzeba pozbyć się resztek pożniwnych m.in. poprzez ich głębokie przyoranie. 

Objawy choroby grzybowej rzepaku

Czerń krzyżowych powoduje grzyb z rodzaju Alternaria (Alternaria brassicae, Alternaria brassicicola i Alternaria alternata). Źródła infekcji to m.in. resztki pożniwne, nasiona, chwasty i samosiewy rzepaku. Choroba może występować przez cały rozwój rzepaku, jednak największe szkody wyrządza podczas kwitnienia, tworzenia i dojrzewania łuszczyn.

Pierwsze objawy choroby widoczne są już liścieniach i hipokotylu siewek rzepaku w postaci niewielkich plam ciemnej, nieraz czarnej barwy. Jeśli dochodzi do silnego porażenia roślin, to w efekcie możliwe jest pojawienie się zgorzeli przed i  powschodowych. Z kolei przy silnym nasileniu choroby porażone łuszczyny wcześnie zasychają, pękają i wysypują się. 

Równie groźną chorobą dla rzepaku jest porażenie roślin przez grzyby, powodujące suchą zgniliznę kapustnych.

Czerń krzyżowych – zwalczanie

Czerń krzyżowych w rzepaku można ograniczać przy użyciu odpowiedniej agrotechniki. W tym wypadku należy pozbyć się resztek pożniwnych. Najprostszą metodą jest głębokie ich przyoranie, które warto wspomóc preparatami przyspieszającymi mineralizację obumarłych kawałków roślin. Koniecznie trzeba również stosować płodozmian, w którym przerwy między uprawami rzepaku lub innych roślin kapustnych będzie wynosiła co najmniej 3-4 lata.

Należy przeprowadzać kontrolę pola rzepaku przez losowe pobieranie 150-200 liści. Kontrolę przeprowadzamy kilkakrotnie, w następujących fazach rozwoju rzepaku: jesienią (w fazie 3-8 liści), na wiosnę (po ruszeniu wegetacji, w fazie formowania łodygi), w fazie kwitnienia (od początku kwitnienia do tworzenia pierwszych łuszczyn). 

Czytaj również: Słodyszek rzepakowy czyli najgorszy szkodnik upraw rzepaku

cdr.gov.pl/fot.pixabay.com