Hebe bukszpanolistne jest zimozieloną krzewinką pochodzącą z Nowej Zelandii, gdzie jest ważną częścią naturalnego krajobrazu. Została odkryta w 840 r.

Jako roślina rodzima Nowej Zelandii, jest szeroko rozpowszechniona. Zazwyczaj występuje w subalpejskich krzewach i mieszanych śnieżnych trawach, a czasami jej obszar występowania rozszerza się na śnieżne trawy. Występuje również w środowiskach miejskich, a niektórzy ludzie sadzą tę hebe we własnych ogrodach, ponieważ jest odporna na zimno i łatwa w uprawie.

Hebe bukszpanolistne to popularny krzew ozdobny

Hebe bukszpanolistne jest łatwo rozpoznawalnym, okrągłym, kulistym i wiecznie zielonym krzewem. Jej przypominające bukszpan liście dały początek potocznej nazwie tej rośliny. Hebe rośnie powoli I normalnie dorasta do około 1 m wysokości, ale w odpowiednim środowisku może dorastać do 1,5 m, a nawet wyżej. Liście rośliny są zwarte, gęste i wyprostowane, o długości 1-2cm i szerokości 4-10mm.

Hebe jest dobrym krzewem ozdobnym, ze względu na swoje zwyczaje uprawowe została posadzona w wielu różnych miejscach. Jest powszechnie uprawiana w miejscowościach nadmorskich, ponieważ lubi chłodne lata i łagodne zimy oraz może zapewnić piękne kwiaty. Jest uprawiana w środowiskach przemysłowych, ponieważ jest niedrogą rośliną okrywową i łatwą w uprawie. Jako odporna na zimno roślina zimozielona, hebe jest zwykle sadzona w parku lub w ogrodzie, ponieważ ten okrągły krzew może łatwo dopasować się do innych roślin w ogrodzie, aby stworzyć dobry krajobraz.

Kiedy sadzić hebe bukszpanolistne

Jesień to najlepszy czas na sadzenie hebe. Trzeba posadzić nasiona w miejscu, które nie jest narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych i zapewnić 12-15°C dla optymalnej temperatury kiełkowania. Jeśli te warunki są spełnione, nasiona na ogół kiełkują następnej wiosny. Inną metodą są sadzonki, w których 10-12-centymetrowe gałęzie są przesadzane wiosną do miękkiej gleby. Sadzonki powinny być uzyskane z rosnących gałęzi i powinno się unikać cięcia rosnących pąków pod łodygą.

Hebe bukszpanolistne najlepiej jest sadzić w miejscach słonecznych lub częściowo zacienionych, aby uwydatnić jej kolor, ale jeśli zostanie posadzona w miejscach całkowicie zacienionych, jej kwitnienie zostanie opóźnione lub zmniejszone, pędy staną się dłuższe i cieńsze, a liście zmienią kolor i staną się mniejsze. Umieszczając ją w miejscu słonecznym, należy ją również chronić przed bezpośrednim letnim nasłonecznieniem, które może spowodować poparzenia.

Hebe może dobrze rosnąć w miejscach o dużych opadach, ponieważ lubi wilgotne warunki, ale jest również tolerancyjna na suszę. W przypadku sadzenia w suchych miejscach, chcąc zachęcić do głębszego ukorzenienia, najlepiej podlewać i ściółkować ją regularnie późnym popołudniem lub wczesnym rankiem, w przeciwnym razie woda szybko wyparuje. Sucha gleba może również powodować bladość liści krzewu. Hebe może przetrwać w zwykłej glebie ogrodowej, kwaśnej lub zasadowej. Należy jednak unikać nadmiernego nawożenia lub kompostu. Roślina odporna na wiatr i jest znacznie mniej podatna na działanie silnych wiatrów niż inne rośliny.

Czytaj też: Ćma bukszpanowa i inne nowe gatunki doczekają się wrogów?

wikipedia/fot.wikimedia, Daderot, Krzysztof Ziarnek, Kenraiz